Ülkemizin en büyük sorunu işsizlik!

      Dolayısı ile Ünye’nin de en büyük sorunu…

      Miras yoluyla bölünen tarım alanlarının küçülmesi;

      İstihdam sağlayacak alanların küçüklüğü;

      Potansiyel varken turizme yönelik istihdam alanlarının açılmasına önayak olunmaması;

      “Organize Sanayi”nin hayata geçirilmemesiyle doğru orantılı olarak istihdam yaratacak alanlarının açılmaması ve mevcutlarının da “Organize Sanayi”nin olduğu yerlere taşınması gibi nedenlerden ailelerin kısmen ya da bütünüyle sırf geçim kaygısıyla göçe mecbur olduğu bir gerçek var ortada…

     Bu gerçekten yola çıkarsak bir Ünye’de dışarıda var diyebiliriz…

     …………….

     Biri ya da birilerinin iş-aş kapısı olmayı bir ibadet olarak görüyorum. Keşke bunu yapacak sermayem olsa da onlarca işçiyi çalıştırabilecek bir iş yeri açabilsem…

     Bana şahsen, “Bir iş alanı aç, en az bir kişiye aş-iş ver.” deseniz, yeminle söylüyorum çok istememe rağmen yapamam. Çünkü böyle bir maddi potansiyelim yok.

     Duyarlı çoğu Ünyelinin de benim gibi düşündüğünü sanıyorum; imkân meselesi yani... Böyle olmamız suçumuz değil suç da değil.

     Ama 30 Mart yerel seçimlerinde, sadece belediye başkanı adaylarının projelerine bakarak, en azından, 10-15 bin Ünyeliye “oylarımızla” istihdam yaratabilirdik; yapmadık.

     Meselâ limanın genişletilmesi projesi; parası hazır; Ünye Çimento Fabrikası yetkilileri sadece “öncelik hakkı” -Genişlemeye bağlı olarak artacak gemi trafiğinde, gemilerinin öncelikle yüklemeye alınması- karşılığı bu masrafı yapmaya hazır.

     Artan gemi trafiğini, İç Anadolu bağlantısının da bu limanla sağlanacağını, artan ticareti, kamyoncusundan, esnafına kadar bunun yaratacağı istihdamı lütfen bir düşünün…

     Bir başka projede “Organize Sanayi”nin hayata geçirilmesiydi…

     Fatsa ikincisini düşünürken, yaklaşık on iki yıldır İktidar’ın ileri gelenleri, “Organize Sanayi” için Ünye’ye şey yapmadı; halada niyetleri yok.

     Tekstil fabrikaları teşvik kapsamından yararlanmak için Fatsa’ya gitti.

     Ünye’de çıkan kili işleyen fabrikalar -üç tane- Fatsa’da.

     Diğer bir projede, Ordu Üniversite’sine tahsis edilen 343 dönümlük arazi; tahsis süresi 2 yıl. O da Ağustos ayında bitecek. Tahsis süresi içinde inşaatının başlaması ve -Ünyeli iş adamları inşaatın yapılmasını üstleniyor- üniversiteye hibe edilmesi için beş senemiz var.

     Yaklaşık 2500 olan üniversiteli sayısı on binlere çıkarsa bundan Ünye, Ünyeli zarar mı görürdü?

     Pazaryeri ve Büyük Cami çevresi projesinden söz etmeden geçemeyeceğim.

     Büyük Şehir kapsamında, Ünye’nin mahallesi olan köylerle birlikte 139 bin nüfus olduk. Çoğu şehirden büyük Ünye’ye de, görüntü ve işlevi açısından eski pazaryeri, mevcut pazaryeri ve Büyük Cami arkası yakışmıyordu bundan sonra da yakışmayacak…

     Her iki alanda yaratılacak tarihi doku ve altında yaklaşık 1500 araçlık otopark Ünye’nin trafik ve oto park sorununu bitirirdi…

     Maalesef projelere deği, “Başbakan’a sahip çıkın!” sloganına, söylemine onay vermeyi tercih ettik. Fakat Belediye Başkanlığı koltuğuna başkası oturdu!

     Doğru ya da yanlış halkın tercihidir; demokrasiye inanıyorsak saygılı olmak zorundayız.

Önemli olan bundan sonraki süreç!

     ………..

     Öncelikle kazanana, “Hayırlı olsun…” demek zorundayız.

     Sonuçları itibari ile artık söylem bitti; kazanan için, Ünye için eylem ve dönüşüm zamanı…

     Birilerinin projeleri diye verimli ve istihdam yaratacak projeleri, kapris yaparak ötelemek yerine kullanmak daha akılcı ve gerçekçi olur.

     Projeler üzerinde tapu yoktur. Kimsenin de malı değil ve orta yerde de duruyor. Bundan sonra kimin projelendirdiği, söylediği değil, kimin uygulama adına imkân bulduğu ve hayata geçirdiği önemli olacak. Bu konuda karar kazanana ait…

     Diyelim uyguladı: “Başbakan’a sahip çıkın!” sloganına gerek duymayabilir gelecekte… İsmini markalaştırır; kazanan da kendi olur.    

     Ha tersi oldu; sorunlar büyüyerek karşına çıkarsa her zaman halk slogana rağbet etmeyebilir!

     Bizden hatırlatması…