Herkeste bir savaş merakı, almış başını gidiyor.

Komplo teorisyenleri, yine bütün maharetleri ve çalışmaları ile her gün sosyal medyada savaşı körüklüyor. Savaşmayan bilmiyor tabii ki savaşın ne kadar acımasız ve yıkıcı olduğunu.

Can kayıpları, uzuv kayıpları, bombalarla yıkılmış şehirler, alev alev yanan evler ve en önemlisi de hiç kimsenin kazançlı çıkamayacağı bir vahşet silsilesi.

Sıcak odalarda, internet başında yazışmaya hiç benzemiyor olayın aslı.  O yüzden, bırakalım böyle tatsız ve hastalıklı düşünceyi. Dilimizi, barışa yönlendirelim, iyiliğe ve güzelliğe aralayalım perdelerimizi. Sabah güneşi doğsun loş ışıklı odalara, ve hiç bir güç sevginin üzerine çıkmasın. Sevgi dili, güven dili ve barış dili olsun hep ağzımızda. Öldürmek yerine yaşatmayı seçelim, yok etmek yerine var olmayı, birlik olmayı başaralım. Sussun savaş çanları, çıkmasın topraktan savaş baltaları.

Yetmedi mi insanın insana, hayvana ve doğaya verdiği zarar.

Yaşadığımız ülkeye, her sabah uyandığımız kente ve içinde her türlü mutluluk materyallerini de barındıran gezegene. Savaş, ülkelerden ve şehirlerden önce insanlığı öldürüyor, dünyayı öldürüyor. Hiç bir din, hiç bir ilahi kudret öldürmeyi emretmez ve cinayeti haklı göstermez.

Neler oluyor insanlığa ki, o eski, dirayetli, ağırbaşlı ve makul insanlar ortadan çekildi ve onların yerini, kalbi kötü, dili çirkin ve üslubu bozuk insanlar aldı.

Televizyonlarda ve yazılı-görsel medyada önümüze konan tabloda görüldüğü gibi, kaos ve kargaşa pompalayan insancıklar türedi.  Cenneti, öyle kavga ederek, yakıp yıkarak, küfrederek, cinayet işleyerek bulamazsınız. Yaşamak istediğiniz cenneti, ancak ve ancak kendiniz inşa edebilirsiniz. Bunu da ancak sevginin, barışın ve kardeşliğin tohumlarını atarak başarabiliriz 

Kalın sağlıcakla, sevgiyle ve barışla