Başörtüsü bahanesiyle, yazık ettik kardeşliğimize. Dinci oldunuz inanç siyaseti yaparak manevi değerlerimizi alt üst ettiniz.

Önce bin bir iftiralara maruz bıraktınız bizleri.

Sonra hoyrat eller saldırıverdi yakıp yıkarcasına bütün değerlerimize.

Kutuplaştık, ötekileştik ve böldüler bizi. Sonra düşman gibi bakar olduk birbirimize. Muhabbeti kestik sonra ve selamı kestik.

Kendinden olmayana kâfir, kendi gibi düşünmeyene hain dediler. Bitmek bilmeyen kinleri ve intikamları vardı sanki.

Hırsla sarıldılar devlete ait ne varsa. Sattılar, peşkeş çektiler ve yağmaladılar 80 yıllık birikimlerimizi.

Satamadıklarını kapattılar, biz ekmek yemeyelim, işsiz kalalım, aç kalalım diyerek. İşi kendilerinden olana vererek rızkı dağıtmayı Allah’ın elinden gasp ettiler.

Her lüksü kendilerine hak gördüler Müslümanlık kisvesi altında. Haramı helal gösterip el koydular. Günah işleme özgürlüğümüz dediler.

Limanlarımızı, şirketlerimizi, bankalarımızı, fabrikalarımızı yağmaladılar. Taş üstünde taş koymadılar.

Kimi başkan oldu, kimi mebus oldu, kimi müdür oldu. Kimileri de memur oldular. her şeyi kendilerine hak gördüler.

Atatürk’e saldırdılar, demokrasiye saldırdılar, cumhuriyete saldırdılar. TC’yi kaldırdılar, Atatürk’ün annesine fahişe bile dediler. Hep korundular ve kollandılar.

Bütün hainleri kucaklayıp makam mevki sahibi yaptılar. Ve bütün varlıklarımızı heba ettiler.

Borçlandırdılar bizi, faizlere mecbur ettiler. Bir gecede %50 fakirleştirdiler. Zamlar altında inim inim inlettiler.

Çocuklarımıza, kızlarımıza evlatlarımıza musallat oldular. Tecavüzler ettiler Ensarlarda. Bir kereden bir şey olmaz diyerek susturmaya, örtbas etmeye çalıştılar.

Bir sürü yetersiz ve karaktersizi imam veya müezzin adı altında devlet kadrolarına alıp, köylerimizi onlara teslim ettiler.

Öğretmenleri aşağıladılar ve bölüp parçaladılar. Eğitim sistemimizi yerle bir ettiler. Kurdu kuzuya yem ettiler.

Adaletimizi iğdiş ettiler. Hakimleri tayinlerle, tehditlerle sürgünlerle korkutup karara müdahale ettiler. Savcıları kendileri icat ettiler. Suça göre ceza vermeyip cezaya göre suç uydurdular.

Askerimizin özünü bozdular. Okullarını yıktılar, yuvalarını yaktılar. Polisimizi suçlu eliyle görevden attılar, sürgün ettiler.

Cemaat dediler, tarikat dediler, tekke ve zaviye dediler, külliye dediler, kendilerine yeni bir din inşa ettiler. Öyle bir din ki bu sadece kendilerinden olanı cennete yollayan.

Şimdi böldükleri halkı birbirleriyle çatıştırıp yok etme peşindeler. Kendilerini ihanete adamış bir nefret abidesi oluştu artık.

Şimdi bu kadar kin ve nefret, hırs ve intikamın gölgesinde nasıl kardeş olacağız. Ben size nasıl emanet edeceğim çocuğumu. Nasıl güveneceğim ben size. Söyler misiniz?

Helal etmiyoruz size haklarımızı. Zehir zıkkım olsun ziftlendikleriniz. Haram olsun. Affetmeyeceğiz sizi asla. Dostluğumuzu göremeyeceksiniz. Kirli kalplerinizin pasında boğulun inşallah.