İnsanlar, daha iyi ortamlarda yaşamak ve modern hayata adapte olmak için büyükşehirlere gittiler. Kimisi iş dolayısı ile, kimisi ise büyükşehirin nimetlerinden faydalanmak için…

Ne güzel değil mi, modern şehirlerde yaşamak!

Modern şehrin nimetlerinden faydalanmak!

Hele bir de güzel para kazanıyor ve iyi bir kariyer yapmışsanız üzerine söylenecek söz yok değil mi?

Albenisi çoktur büyükşehrin, güzeldir, havan vardır.

Bir de kasabana döndüğünde havası olmuyor mu insanın, bunun duygusu anlatılmaz.

Kasabasına döndüğünde, kasabasına sadece tatile gelirler ve yaşamak için tercih etmezler. Çünkü, hayat burada istedikleri kadar lüks değil, istedikleri kadar da konforlu değildir.

Doğduğu yerde memleketlisiyle sohbet esnasında, kasabanın eksiklerinden söz ederler, yetersiz görürler. Maddi anlamda çok iyi yere gelmiş olan bu muhteremler, hep konuşurlar fakat, kimse elbirliği yaparak İlçesini bir yere taşımanın derdine düşmez.

Öyle zaman gelir ki, büyükşehirde yaşamanın rahatına alışmış bu muhteremlerimiz, öncesinde bayramdan bayrama geldikleri memleketlerine, siyasi dönem yaklaştığı vakit sık sık gelmeye başlarlar.

 Birden bire memleket sevdalısı olup, kasabalarına olan aşklarını dile getirirler. Sonucunda anlarsınız ki, bunun bir karşılığı var. Çünkü, hemşerimiz Başkanlık istemektedir.

Bu durumu yaşayanlardan biri de güzel ilçemiz Ünye…

Kocaman şehirlerde yaşayan hemşerilerimiz, ayda –yılda bir kez geldikleri ilçemizi her nedense son aylarda sıkça ziyaret eder oldular. Önce ziyaret diyorlar bunun adına, sonra da bir şekilde “Ünye’nin hizmete ihtiyacı var. En iyisi gelmişken başkan olayım da kurtarayım Ünye’mi” diye çok hassas, duyarlı memleket sevdalısını oynuyorlar.

Acaba, bu zamana kadar nerdeydiniz?

Seçimlerden seçimlere mi Ünye’nin eksiklerini görüp, çok üzülüyorsunuz?

Birilerine sırtını dayayıp, ağızda sakız olmuş “Ünye sevdalısı” rolüne bürünerek prim yapmaya çalışmaktan vazgeçin.

Yolunuz gurbete düştü, orada olmadı Ünye’ye mi düştü.