Yıl 2014 hatırlayın..!
Yerel seçimler yaklaşmış maraton başlamıştı. Her parti adayını belirlemişti. Ama o dönem en çok merak edilen Ak Parti’nin adayının kim olacağıydı. Ak Parti aday olarak Ahmet Çamyar’ı göstermişti. 
2014 yerel seçimi önemliydi; Çünkü, Ordu aynı zamanda büyükşehir olacak, gelirlerimizi büyükşehirle  paylaşacaktık. 
Ve nihayet seçim bitti ve Ahmet Çamyar Belediye  Başkanı oldu.
Burada çok ciddi bir itirafta bulunmam gerekiyor.
Başkan Çamyar’ın seçimi kazanmasına çok üzülmüş, Ünye’nin talihsizliği olarak görmüştüm. 

Ve yıl 2018…
Her siyasetçinin kaderinde olduğunu gibi Ahmet Çamyar’ı da sevenler olduğu gibi sevmeyenler de elbette var. Buradan yola çıkarak bu hafta oturup 3,5 yılda Başkan Çamyar neler yapmış değerlendirmesini yapmaya karar verdim. 
Sordum kendime…
Neyi yapamazdı Çamyar? (Düşünüyorum en başından)

-İlk başta kimsenin ve benim de "cesaret edemez" dediğimiz belediye altındaki dükkanları tereyağından kıl çeker gibi çıkardı ve beni şaşırttı.

--Mezbelelik bir bina olan belediye sineması ve konservatuarını yıkamaz, o kadarına cesaret edemez dedim. Çünkü o binanın altında barlar ve işletmeler vardı. Oradan o insanları çıkarmak meşakkatli bir iş olacaktı. Peki o ne yaptı?
Herkesin ayaklandığı bu konuda uzlaşma yoluna gidip, işletmelere yer tahsisi yaparak, kimseyi kırmadan, dökmeden, o mezbeleliği ortadan kaldırdı. 

-Göreve geldiği günden beri, son yılların moda şarkısı gibi o cümleyi ağzından hiç düşürmedi. Neydi o cümle?
“Biz, parayı, insanı, bilgiyi ve zamanı iyi kullanacağız.”
İlk duyduğumda çok itici gelmişti cümle; Bu nasıl bir özgüvendi?  (Ne demek istiyor dedim. )
Başında da dedim ya, oturup düşündüm…
Geriye dönüp, en başından düşünmeye başladım ve her kelimenin altını doldurdum. Neydi bu kelimelerin anlamı?

-“Bilgiyi” iyi yönetti çünkü;
Kent bilgi sistemi kurarak, Türkiye’nin neresinde olursanız olun, Emlaklarınız ve belediye çalışmaları hakkında bilgi alma imkanı sağladı. 
3,5 milyon evrak tozlu arşivlerden çıkarılarak, elektronik ortamda bir bir taranıp, sisteme bağlı arşiv oluşturuldu. Evrakların kaybolma, yırtılma gibi ihtimali yok artık. Daha hızlı hizmet için güvenli şekilde saklanabiliyor. 
-Birimlere vatandaşla iletişim hatları kuruldu. Sebep, vatandaşlarla sorunları birebir görüşmek..

-“İnsanı iyi yönetiyoruz” dedi
Yarıya düşen belediye gelirine karşın 18’den 85’e çıkan mahallenin hizmetine yetişmek çok zor görünse de, personel sayısını 700’lerden 400’lere düşürerek, kaliteli hizmet vermeye başladı. Hatta hiç çöp kamyonu girmeyen eski adıyla köy olan mahallelerimize şehir merkezindeki gibi çöp konteynırları bile yerleştirildi.

-“Zamanı iyi yönetiyoruz” dedi
Evet…
Zamanı çok iyi yönetti. Az zamanda çok iş yapması gerektiğini biliyor olmalıydı ki bunu söyledi. 
Sistemli çalışmayla, teknolojiyi de iyi kullanarak bunu da başardığını görüyorum.

-“Parayı çok iyi yönetiyoruz” dedi.
Büyükşehir olunca, yokluğu bir yara olan parayı kullanmak çok önemliydi. Başarısını isteyenler kadar istemeyenlerde vardı. O nedenle kontrollü olmalıydı. İşte asıl başarı burada kendini gösterdi.
Kısaca anlatayım burayı…
Başkan Çamyar, belediyenin kördüğüm olmuş SGK borcunu kapatmak için, şimdiki 15 Temmuz Demokrasi Meydanı’nın yerini SGK’ya vererek, 40 milyonluk borcu kapatmış, akabinde bu alana yapılacak olan Kültür Merkezi’nin yapımını Kültür Bakanlığı’na yükleyerek, bütçeye dokunmadı.
Rüzgarlı Sokak’taki binanın kamulaştırmasını yapıp, yıktı. Bunun için de yine bütçeye zarar vermeyerek hantal duran zabıta binasını büyükşehre kiraladı.
Dış cephe giydirmeleri, Orta Çarşı gibi projeler için DOKA’dan destek alarak, yine bütçeye dokunmadı.
Yolu olmayan yüksek rakımlı mahallelere beton yollar yaptı. Beton maliyeti pahalıya geldiği için belediyenin kendi beton şantiyesinin kurulması çalışmaları başlattı.
 

Çok uzatmayıp bugüne gelelim.
Son günlerin önemli projesi Kültür Yolu, Saray Hamamı ve Süleyman Paşa Sarayı..
Kültür Yolu geniş kapsamlı bir proje.. içinde konak restorasyonları, hanlar, hamamlar, çevre düzenlemeleri, dış cephe çalışmaları gibi bir çok çalışmayı barındırıyor. Bu büyük proje de bürokratik ilişkilerin muhteşem sonucu oluyor. Çünkü projenin tamamı Kültür Bakanlığı ve Kültür Varlıklarını Koruma Daire Başkanlığının desteğiyle hayata geçmişti. 
Son olarak, herkesin olumlu/olumsuz eleştirdiği Uniport’la noktalayalım..
Alışveriş merkezinin yapılması sizi bilmem ama bence çok da iyi oldu. 
 

Eleştirenlere bakıyorum da...
Bütçesi çevre il ve ilçelerdeki AVM’leri gezmeye yetecek kadar iyi olanlardan oluşuyor çoğu..
Bir kez olsun bencilliği bir kenara bırakalım..
Benim, senin Samsun, Ordu, Fatsa’ya gidip gezme şansımız olabilir. Ya köylerde, ücra yerlerde olan ve sizin kadar yaşam şartları iyi olmayan insanların AVM anlayışları “Bakkal Kamil abi” den mi ibaret olsun?
Bir Burger King’e gidip hamburger yemesinler mi ya da marka mağazalarda dolaşmasınlar mı? En basiti yürüyen merdiveni kullanmasınlar mı? Sinemaya gitmesinler mi? Çocukları oyun alanlarında oynamasınlar mı? En azından o kültürü bilip aşina olmasınlar mı?
Valla ben severek gidiyorum, hiç de rahatsız olmuyorum.
 

Rahatsız olanlara bakıyorum çoğu mirasyedi tabir ettiğimiz, babadan kalan işyerlerine yüksek değer biçerek, insanları kendisine mecbur bırakanlar... 
Daha 2 gün önce İstanbul Bağdat Caddesi Kızıltoprak’ta bir işyerinin 2500-3000 arası kira istediğine şahit olan ben, Ünye gibi küçük bir şehirde aynı miktarda kira istemelerine anlam veremiyorum. Gelin aradaki kıyası siz yapın. Burada rahatsız olanlar gerçekten neden rahatsız düşünmek lazım.

Velhasıl Kelam;
Hepimizin zaman zaman hayatında yaşadığı güven unsuruyla alakalı tedirginliklerimiz olur. 
Düşünün..
Bir ustaya gidiyorsunuz. Bir işiniz yapılması gerekiyor. Ama o ustayla ilk kez çalışacaksınız. İşi ustaya verdiniz…
Verdiniz ama içinizde tereddütleriniz var. İşim iyi olur mu? Usta becerebilir mi? endişesi içinizi kemirir. Bu tedirgin bekleyiş, ustanın işini iyi yapmasıyla yerini güvene terk ederek. Siz bir daha aynı ustaya gittiğiniz de, söyleyeceğiniz tek cümle; “Sen işini bilirsin usta…” 
Bizim de Ahmet Çamyar’a söyleyebileceğimiz tek cümle “Sen işini bilirsin Başkan…”
                                                                                                                                                   Saygılar...