Öğretmenler atanamıyor.

Doktorlar mühendisler yurt dışına kaçıyor.

Avukatlar intihar ediyor.

Çiftçi toprağı terk ediyor.

Market arabaları 500 liraya, araba depoları 1000 liraya dolmuyor. 500 bin e iyi araba, bir milyona ev alınamıyor.

Orta direğin ve asgari ücretlinin bunlara kredisiz sahip olması imkânsızlaşıyor.

Tüketim toplumu ve kredi sistemiyle kurduğunuz üretmeden lüks yaşam hayali kuran toplum ya dinin temsilcisi olarak gördüğü sizler yüzünden dinden soğuyor ya da din zannedip size uyuyor.

İktidar, sorun olduğunu kabul etmiyor muhalefet toplumu ikna edecek çözümleri üretemiyor.

Peki, iktidar bu kötü iktisada rağmen nasıl bu kadar yüksek oy alıyor?

Maddi bağlılık;

Sosyal yardımlarla toplumsal piramidin alt tabakası bağımlı hale getiriliyor.

Orta direk kamu kadroları ile elde tutuluyor.

İhale pastası üst tabakayı yanında tutuyor. Bu tabaka “beş ihaleciler” diye isimlendiren bir kaç isim değil, hizmet alım ihalelerini de içerir çok kalabalık bir kitle.

Manevi bağlılık.

Toplumsal kutuplaşmaya yatırım, toplumsal fay hatlarının iktidarı lehine kullanmak toplumu barıştırıp ortak Gaye’ye koşturmak yerine kavga ettirip koltuğu korumayı tercih ediyor.

Ulus devletin ilk yıllarında tepeden inme toplumsal devrimlere karşı toplumun tepkisini kullanarak dinsizlikle itham ettiği kitle karşısında dinin temsilcisi Milliyetçi duygularla yetiştiren toplumum kendinden olmayanı uzak görme duygusundan istifade ederek, milletin temsilcisi geri kalmış toplumlarda gücün toplumsal karşılığını, güce bağlılığın, gücün yanında olmanın kurtuluş olarak görülmesinden kaynaklı gücün temsilcisi kendisine siyaset pusulası olarak gördü.

Bu maddi ve manevi bağlılık yer yer bağımlılık halinde.

Muhalefetin yapması gereken bu basit gerekçelere yenilerini ekleyip doğru yöntemlerle bu bağları kırmak.

Doğru ekonomik modelden daha da önemlisi, doğru toplumsal model için toplumu barıştırma ve üretimde yarıştırma.