Denize düşen yılana sarılır, Ağaçtan düşen dala takılır,
Kucaktan düşen anasına sarılır,
Peki ya otizm girdabına düşen kime sarılsın.
Ne tutacak bir el,
Ne anlayacak bir gönül,
Nede yükünü alacak biri.
İlk başta anlayamazsın,
Otizmin derinliğini.
Kıyısındasın sanki mavi denizin.
Elini uzatsan sahildesin.
Halbuki her geçen gün daha bir uzaklaşırsın sahilden.
Bi bakmışın dalgalarda savruluyorsun
Günden güne...
Yardıma gelenlerin olduğunu sanırsın.
Allah yardımcın olsun derler sadece.
Girdaptasındır artık...
Zorlaşır hayatın günden güne...
Hele canından bir parçaysa daha zor olur.
Daha ilk yıllarında yaşarsın acıyı. Komşu çocuklar okullarına giderken önünden, sen masumca bakarsın ardından. Komşular Anneler, babalar konuşurlarken çocuklarından övgüyle, sen sadece dinlersin, gülümsersin. Yıllar geçer savaşırsın durmadan önce kendinle, sonra çevrenle, sonra herkesle. Zordur otizmle yaşamak. Her kafadan bir ses çıkar, akıllar nasihatler havada uçuşur.Herkes yanındadır sözde ama ihtiyacın olduğunda bulamazsın kimseyi.
Büyür otizm yıllar içinde seni yıpratır. Yorgunsundur, düşünürsün; "Benden sonra ne olacak?" diye. Bulamazsın çıkışı, çökmüşsündür. Yaşıtları üniversitededir, başarıları dillere destandır, sen hala bu geceyi nasıl atlatacağını düşünür durursun. 

Düğün olur gidemezsin,
AVM zaten zehir,
Parklarda öcü bakışlar.
Eşinle bir kahve içmek bile
Hatrı kadar vakit alabilir.

Ha birde sen "Cennetliksin!" diyenlerin "Senin sınavın!" diyenlerin çok olur. 
Aslında bize davranışlarının kendi sınavları olduğunu unutarak.!!
Zordur otizmle yaşamak, hep girdaptasındır.
O girdapta döner döner durursun.
Tıpkı ilk teşhiste doktorun “ nesnelerin etrafında dönüyor mu?” sorusu gibi....
Evet biz hala kendi etrafımızda,
Kendi girdabımızda dönüyoruz.....!!!!
İşte girdaptan çıktığımız o gün,
Bizim cennetimiz olacak....
Bizim çocukluğumuzda 
“Sevimli Hayalet Casper” diye bir çizgi film vardı.
Casper aslında iyi niyetli, çevresindekilerle sadece arkadaş olmak isteyen bir hayaletti.
Ama onu gören herkes ondan kaçıyordu.
Bizim çocuklarımızda bu devrin Casper’ı gibi yaşıyorlar.
Lütfen çevrenizde,hayatanızda, Okulunuzda bir Casper görürseniz ondan kaçmayın, onunla arkadaş olmayı deneyiniz, ailesine sevgi ve saygıyla yaklaşın.
İnanın hayal ettiğinizden fazla mutlu olacaksınız.
Çünkü hayat çok kısa...