29 Ekim 2018 ve Cumhuriyetimizin 95. yılı.
Aynı anda İstanbullular ve ülkem:
İsmi ile ilgili bir dizi polemiklerin yaşandığı ve nihayet Cumhurbaşkanımızın adının “İstanbul Havaalanı” olduğunu açıkladığı havaalanının açılışına;
Cumhuriyetin 95. yılının bir havaalanı şantiyesinde ve Ankara dışında -ki ülkemde ilk- kutlanılmasına tanık olduk bu gün.
Açılışın özellikle cumhuriyetimizin 95. yılı kutlamalarına denk getirilmesi ise ilginç!
Her ne kadar kapatacakları Atatürk Havaalanının verdiği hizmetin aynısını yapacak olsa da kim ülkesi için bir taşı taş üstüne koymuş ve bir eserin kazandırılmasına imza atmışsa takdiri hak ediyordur; bununla öğün sorun yok.
Ancak: Evvel Allah, esaretten hürriyete giden yolun taşlarını döşemiş; milletine, düşünce ve eylem bazında tek çıkış yolunun mücadele olduğu fikrini göstermiş birine, “iki ayyaş” denilerek aşağılanmasına zemin hazırlanmasını hazmedemiyorum.
Ülkesi ve milleti esir edilmiş bu topraklardan, karada 814 bir km. kare olmak üzere denizlerimizin münhasır ekonomik alanları ile birlikte 1,5 milyon km. kareye yakın bir alanı vatan yapmış birinin itibarsızlaştırılmasını hazmedemiyorum.
Yunanlıların İzmir’e ayak basması ile başlayan süreçte katliamlar, tecavüzler, yakılıp-yıkılan camiler ve ayrıca içlerinde çoluk-çocuk, kadın-erkek, yaşlı-genç demeden camilerle birlikte diri diri yakılan müslüman halkımızın uğradığı mezalim, maruz kaldığı katliam tarihi bir gerecek.
Keza İngiliz zulmü de var.
Bu yaşanılanlara rağmen, “İngiliz ve Yunan ordusu hilafetin ordusudur.” fetvası verenin; “Keşke İngilizler, Yunanlılar yenilmeseydi; ben dinimi çok rahat yaşardım.” Diyenin ülkemde itibar görmesi yanı sıra isimleri bir yerlere verilip yaşatılırken, M. Kemal gibi gerçek hizmet sahibi kahramanların isimlerinin silinmeye çalışılmasını, itibarsızlaştırılmasını sindiremiyorum.
Savaştan çıkmış ve ekonomisi ve sanayisi sıfır; halkının okuma oranı erkeklerde % 8, kadınlarda binde 0,1 olan ülkede yüzlerce esere imza atmış birinin hizmetleri gözden kaçırılıp yok sayılırken, “ Hayaldi gerçek oldu” denilerek kendi hizmetlerini algı yoluyla büyütmesine, emsalsizleştirmesine katlanamıyorum.
***
Yalandan Kim Ölmüş
Son günlerde Meclis’in gündemi fındıkla ilgili araştırma önergesi ile “EYT”, emeklilikte yaşa takılanlarla ilgili kanun teklifi.
Fındıkla ilgili araştırma önergesi tek geçim kaynağı fındık olan Samsun, Ordu, Giresunlu, kısmen Trabzon, Düzce ve Sakaryalı yaklaşık 500 bin fındık üreticisi ile birlikte yaklaşık 8 milyon kişiyi ilgilendiriyordu; araştırma önergesi bilindiği gibi AKP’li milletvekillerinin oyları ile ret edilmişti.
Aynı şekilde kısa adı “EYT” olan emeklilikte yaşa takılanlarla ilgili kanun teklifi de yaklaşık 700 bin dolayında emekli olacakları ilgilendiriyordu yine Mecliste görüşülmüş ve malumunuz üzere AKP’li, milletvekillerinin oyları ile yine ret edilmişti.
***
Fındığa 20 lira fiyat verilsin isteği değil, altı-üstü fiyatın neden bu aralıkta tutulduğunu önceleyen bir araştırma önergesiydi. Buna rağmen, içlerinde fındık üreticisinin sorunlarını yakından bilen Ordulu, Giresunlu AKP’li milletvekillerinin de olduğu 155 milletvekilinin oylarıyla ret edildi.
Bu anlamda AKP’li milletvekilleri her ne kadar eleştiri varsa hak ediyor tamam da sitemim daha çok muhalefet milletvekillerine; aynı eleştirileri hak ediyorlar.
Anlatayım…
Meclis’te milletvekili dağılımı şöyle:
AKP:290, CHP:144, HDP:65, MHP:50, İYİ Parti: 40.
Önergenin Meclis’te oylandığı sırada ise AKP’nin 155, muhalefetin ise, önerge MHP milletvekili tarafından verildiği için onlarla birlikte 135 milletvekili vardı.
Muhalefet:
Konuyu önemine binaen siyaseten kullanmak ve söylem yerine eylem noktasında da aynı ciddiyette olsaydı;
Meclis’te verilen önergenin takipçisi olsalardı, samimi yaklaşsalardı önerge bu gün araştırma konusuydu. Sadece 155 sayısını geçeceklerdi ve buna da sayıları fazlası ile yetiyordu ancak oylama sırasında Meclis’te olmak yerine kim bilir nerelerdelerdi?
Kusura bakmasınlar, ekranlara çıkıp ret edilen önerge ile ilgili, siyaseten Başkanlığı sorumlu tutmaları kendi sorumluluklarını kamuoyundan kaçırma girişimi dışında hiçbir anlam ifade etmediğini biliyoruz; bilesiniz istedim.
***
Meclis’te ret edilen EYT yasası ise yeniden düzenlenerek, oylanmak üzere tekrar Meclis gündemine getirilecek bu günlerde.
Konuya girmeden önce daha iyi anlaşılması için bir takım rakamlar vereyim sizlere:
Ülkemizin 2018 yılı bütçesi 762 milyar lira.
Ülkemizin, vergiler dâhil bütçe gelirlerinin toplamı 696,8 milyar lira. Bu rakamın içinde vergilerinin payı 599,4 milyar, cari açık ise 65,9 milyar lira. Bu bütçeden maaş alan ülkemizdeki toplam emekli sayısı 12,2 milyon kişi.
Bu 12,2 milyon kişinin bütçeye yükü aylık 14,6 milyar lira.
EYT kapsamında, 8 Eylül 1999 öncesi SSKlı, BAĞ-KURlu, Emekli Sandığı mensubu 4 milyon kişi olduğu, bunlardan kriterleri tutan yaklaşık 700 bin kişinin yasadan yararlanacağı ve bunun da bütçeye maliyetinin 8 ile 10 milyar lira arasında olacağı öngörülüyor.
Ancak öncesinde Cumhurbaşkanımız hiç de gerçekçi olmayan rakamlarla konuyu kamuoyunun gündemine taşıdı bile. Şimdiden kamuoyu nezdinde, teklif edilecek olan yasayı itibarsızlaştırmak için algı oluşturuyor.
Kim bilgi verdi, nasıl bir hesap yaptı ya da ben söyleyeyim nasıl olsa anlamazlar diye mi düşünüyor bilmiyorum, Cumhurbaşkanımız çıktı yaklaşık 6 milyon kişinin emekli olacağını ve bunun da bütçeye 750 milyar lira ek maliyet getireceğini söyledi.
Bir uçuk rakam daha verdi, “Biz iktidar olduğumuzda bu ülkede 68 lira emekli maaşı alan vardı.”
dedi; vallahi pes! Bu bilgiyi(!)insafınıza bırakıyorum!
Sadece 17 yıldır nasıl bir mantık ülkeyi yönetmiş, yalanlardan kurulu nasıl bir algıyı yönetmiş anlamanız açısından önemli olacağını düşünüyorum…
Ya yıllık bütçesi 762 milyar lira olan ülkemde, yasadan yararlanacağı öngörülen 700 bin emekli bütçeye, ek 750 milyar lira külfet nasıl yükleyebilir?
Geçtim; 12,2 emeklinin bütçeden aylık 14,6 milyar lira pay aldığı ülkemde, zararı yok Cumhurbaşkanımızın dediğini doğru ve 6 milyon kişinin EYT kapsamında emekli olacağını kabule etsek bile, az düşünen ve hesap yapan biri bunun bütçeye ek maliyetinin yaklaşık 8 milyar lira olacağını tahmin edebilir.
Kaldı ki Cumhurbaşkanımızın bu konuşmadan sadece saatler sonra Hazine ve Maliye Bakanı 2109 bütçesini açıkladı ve öngörülen bütçe 961 milyar lira ve bu bütçeden 2019 yılında tüm emeklilere ayrılan bütçe 185,5 milyar lira.

Halâ merak ediyorum, 2019 bütçesinin bile 961 milyar lira olarak belirlendiği ülkemde neredeyse ülke bütçesine denk gelen 750 milyar lirayı nereden ve nasıl buldu merak konusu…
***
2019 yılı yaklaşıyor dolayısı ile yeni memur ve emekli maaşları şimdiden Başkanlığın gündeminde…
Bilindiği gibi 2019 yılı ilk yarısı için emekli ve memur maaş hesaplanması % 4 artı enflasyon farkı katılarak hesaplanacak.
Kesin fazlası var; her ne kadar kesin rakamın açıklanmasına iki ay olmasına rağmen 2018 yılı kesinleşmiş enflasyonu yaklaşık % 20’nin biraz üzerinde açıklanacak gibi.
Başkanlık bu anlamda şimdiden kendince hesap oyunlarına başladı bile; işbirlikçi TOBB…
TOBB, son iki ay geçerli olacak ve % 10 indirim yapılacak malları listeleyerek şirketlere çoktan yollamış. Hepsi de TÜİK’in enflasyon hesabında sepete eklediği mallar; bu durumda hükümetin, enflasyonun öngörülenden % 10 daha aşağıda çıkması için çalışıldığını söylersek yalan olmaz!
Hatırlayın…
Hazine ve Maliye Bakanı tarafından açıklanan YEP gereği 2018 yılı enflasyon oranı % 20,8 olarak öngörülmüştü. Temmuzda % 3 + 6,17 enflasyon farkı olarak % 9,17 verilmişti.
Son tedbirlerle bu oranın tutturulduğu ve enflasyon oranının 2. Altı ay için % 10’un üzerinde olarak açıklanacağını söylersek kehanet olmaz!
Bu durumda 2019 yılı memur ve emeklilerine düşünülen maaş zammı, daha önce belirlenen % 4 artı enflasyon farkı olarak gerçekleşecek ki, % 4 artı % 7 enflasyon farkı ile % 9-11 aralığında bir zam düşünülüyor olabilir.
Bizimkisi tahmin tabi; ancak hükümetin bir enflasyon oyunu içinde olacağı kesin.