Şair eli kalem tutandır.

Şair uyanıkken istiareye yatandır.

Bu eğreti yatışta                                                                                                                                                                             
Şairin gördüğü hayal midir, hülya mıdır?

Tabiri kolay olmayan tozpembe bir rüya mıdır?

Bilinmez.

Şairin dizelerinin hikmetinden sual olunmaz..

Şair bazen hüzünlüdür.

Bakarsınız şiirleri bir viran bağdır.
Bazen ateş püskürür, 
kıvılcımlar saçar.
Sanırsınız bir hiddetli yanar dağdır..

Şair bazen huduttan hududa koşar kahramanlar gibi

Bazen hercümerç olur vatan topraklarını

Damarlarındaki kanlarla harmanlar gibi..

Şair bazen munistir, 
sevecendir, gariptir, yanıktır.

Bazen de her şerri sezen saktır, 
uyanıktır.

Şair karlı dağlar gibi yücedir, denizler gibi engindir.

Kendisi mütevazi olsa da, aslında Karun kadar zengindir.

Şair toplumun önünde gider.

Başı açık, yalın ayak, yalın kılıç biridir.

Şairleri susmayan milletler ölmez.

İlelebet payidardır, canlıdır, diridir…

Yurt Şairi
Osman MARAL