Haber bültenlerinde ve sosyal medya paylaşımlarında hayvanların acı çektirildiği veya öldürüldüğü olaylar o kadar çok ki. Hal böyle olunca insan hayvanlara iyi davranan görünce şaşırıyor. Neler gördük. Zirai ürünlerine zarar veren vahşi hayvanlara karşı en can alıcı tedbirleri alan insanları da gördük onları yemek için mi yoksa öldürmek için mi olduğu anlaşılamayan avlar gördük. ölmüş ayıyı tekmeleyeni, bal kovanlarına zarar veriyor diye ayı öldüreni gördük. Pek çok örnek. Ben ilk defa yavru bir çakala şefkatini gösteren ve onu yaşaması için uygun koşullarda doğaya salmayı düşünen bir çiftçiyi gördüm. Hiç şüphem yok ki bu toprakların merhametli insanı çoktur. İlk de değildir son da olmayacaktır. Bir arkadaşın Facebook’ta paylaşması ile izleyebildiğim bir video görüntüsünde izlediğim görüntülerden bahsediyorum. Bir çiftçi epeyce fazla tavuğunu yiyen bir çakal yavrusunu ele geçirmiş. Yavru ya bir sevimlilik de var. Yavruların simasının insanın merhametinin açığa çıkmasını tetikleme etkisi olduğu bir gerçek . Çiftçi yavruya konuşuyor, ona şefkatini hissettiriyor. Ona aşı yapıyor. Doğaya salmadan önce onu beslemeye çalışıyor konserve etle. Tabi çakalın gözü halen tavuklarda :) Çiftçi kendisine zarar veren bu hayvana oldukça iyi davranıyor. Çiftçinin küçük oğlu da bu olayı babasının yanında yaşıyor , çakalı aşı yapılırken tutuyor, o da bu sevimliden hoşlanmış belli. Çocuk üzerinde hayvan sevgisini pekiştiren bir deneyim gerçekleşmiş oldu bu şekilde. Bir insan daha kalıcı olarak merhametliler arasına katıldı belki de bu deneyim sayesinde. Bilerek isteyerek bir hayvanı ezen şoför olmayacak belki de. Sosyal medyada ve tv haberlerinde yer alan bir haber de bir servis şoförünün uyuyan bir köpeği ezerek ölümüne neden olmasıydı. Vicdanlı ve merhamet sahibi insanlardan olabilmek için insanlığın tarihine baktığımız zaman büyük gayretin olduğunu görüyoruz. Buna rağmen vicdanı sahte, gözyaşı sahte, üzüntüsü, öfkesi her şeyi sahte insanların türeyişine engel olunamadığı gerçeğini hep birlikte yaşıyoruz. Sahte tevazu, sahte dürüstlük, sahte iyilik, sahte merhamet, sahte hayatlar. Güya tevazu sahibi ama bir kuruş serveti fazla olsun kendini diğerinden üstün hisseder. Sahte dürüstler bir işe girerken kimin hakkını yemek pahasına işe girdiklerini hiç hatırlamadan yer içer, arabasına biner gezer. Sahte iyilik kimlikleri riyakarlıkla oluşur. Sahte merhametleriyle kendilerini zora sokmadan iyilik, şefkat gösterirler öyle ki elbiselerinin üzerindeki toz gibi silkeledikleri bir merhamettir. Sahte hayatlarını bu şekilde oluştururlar, yaşarlar ve yaşatırlar. Bencil insan servetine bir kuruş daha katmak için, daha yüksek makam mevki için, daha yüksek gelirli bir işe, kadroya girmek için ne kadar sahte olabileceklerse o kadar sahte oluyorlar. Aslında insan bu şekilde kendine bile değer vermezken, kendi varlığını başkasına sunmuş olurken, kendisi için bile yaşamamış olurken hayvanlara mı sevgi, merhamet gösterecek. Kendini satan bu insanlar hayvanları mı satmayacak. Para kazanma aracı değilse zaten hiç umrunda olmayacak rahatça uzuvlarını kesebilecek, bağlayıp çuval içinde ıssızlığa canlı canlı atıverecek, rahatça aracıyla üzerinden geçebilecektir. Çocukları gerçek sevgi şefkat örnekleriyle büyütmedikten sonra, hayatın gerçek anlamının ne olduğunu gösterip yaşatmadıktan sonra kötülüğün hızla çoğalmasına yayılmasına engel olunamayacaktır.