İnsanlığın yaptıkları neler yapamadığını da gösteriyor. Birisi geçmişte geçmişde yaptıkları biri şimdi yaptıkları. Yapamadıkları hep gelecekte. Gelecek geçmişi eleştirecek, yargılayacak, infaz edecek fakat insanlık bugün yaptıklarıyla övünmeye devam edecek, kibirlenecek, aklıyla, bilgisiyle kibirlenecek. Bildiklerinin bilmedikleri yanında ne kadar küçük olduğunu gelecek geldiğinde öğrenmiş olduğunda, gelecekte öğrenecek olduğu halde hiç ders almayacak. Kibrinden vazgeçmeyecek. Şeytani bir kibir... Cüzi bir bilgiyle hadsizce bir bilgiçlik taslama... Aklına, bilgisine fazla güvenme... İhtiyatı , ihtimali bir kenara bırakma... İddialar karşısında delilleri bile taktir edememe bulanıklığına düşebildiği halde iddialı bir cüretkarlık... İnandıklarını yanlışlamamak için somut verileri görememe, algılayamama, tanıyamama, tanımlayamama sarhoşluğu... Yanılgılarını ortadan kaldırıp inandığı dünyayı yaşatmak adına gerçekleri bile yok sayabilme, görmezden gelebilme, inkar edebilme hali...

Bilimsel çalışmalar ile bile uğraşanlarda görülebilecek bu kusurluluk insanın kendisiyle olan en büyük imtihanı. Sağır olup duymama, gözü olup görmeme gibi bir hal.

İnsan fazla artistlik yapmamalıdır kendisi kendisinin eksikliğini, hatasını ortaya çıkarabildiği bir hayat yaşadığı halde, halen daha öğrenen küçük bir çocuk olduğu halde bir ömür tüketirken.