Gün geçmiyor Güneydoğudan şehit haberlerinin gelmediği. PKK dağda, köylerde, kasabalarda, şehirlerde ve metropollerde kendini idame ettirecek ve altyapısını oluşturacak unsurları etrafında toplamış bile. 

            Bu nasıl olmuş derseniz, düşünmeye bile gerek yok derim. Hani diyorduk ya, bırakın bu açılım masallarını, teröristlerle Müzakere olmaz, yapmayın etmeyin diye. İşte o zaman pkk dağlardan şehirlere indi mahalleleri semtleri zapt etti. 

           Türk milleti gaflet uykusunda uyurken, düşman silahlandı ve mevzilendi. Hani akiller işbaşında, bu işi çözecekler, bak analar ağlamıyor, bak çözüm süreci tıkır tıkır işliyor diye düşünüyorduk ya, işte o zamanlar teröristler, ta İstanbul’un göbeğine kadar geldiler ve belli başlı semtlere yerleştirildiler. 

         İşte o zamanlarda Güneydoğunun köylerini bir bir zapt edip köylülere propaganda yapma ve onları organize etme politikalarını yürüttüler. Türkiye'nin her köşesinde göstermelik partileşme adı altında siperlerini ve mevzilerini sağlamlaştırdılar. O günlerde hani barış güvercinleri pır pır uçuyordu ya, işte o zaman iş makineleri yollara çukurlar kazıp mayın ve bomba yerleştiriyordu. 

        Hani Diyarbakır'ın girişinde Ne Mutlu Türküm Diyene tabelası sökülüyordu ya, hah işte tamda o zaman oldu bütün bunlar. Hatırladınız mı T.C. memleketin bütün köşelerinde bir bir siliniyordu ya, hani, bizler İstanbul da Ankara da saray sofralarında zevk ü sefa sürerken,  tam da o zaman karanlık köşelerde elden kayıp gidiyordu vatan.

         Şehit Nejdet AYDOĞDU vardı hani, Diyarbakır'ın göbeğinde pazar yerinde eşi ile alışveriş yaparken, arkasından vurularak infaz edilmişti. Bir sürü vatan evladı memleketin ücra köşelerinde bir bir şehit ediliyordu ve caddelerde yan yana yatıyorlardı, ve bizler hala açılım diye diye baldıran zehiri peşindeydik.

        Hani bizler Diyarbakır da Kürdistan hayallerini pohpohlarken ve Negri Negri şarkıları ile coşup ağlarken ve Şivan Perwer ile İbrahim Tatlıses'in ellerini havalandırırken, şehrin varoşlarında tüneller kazılıyordu evlerin mahzenlerine, bir bir yığılıyordu mühimmat istiflenerek. 

        İlkokul çağındaki çocuklar zehirleniyordu bir bir,  Asker nasıl taşlanılır,Molotof nasıl atılır ve dağa nasıl çıkılır. Birkaç Ermeni dönmesine peşkeş çekilen umutlarımız yitip giderken. Siyasiler mecliste ve miting meydanlarında caka satarken ve birbirlerini yerken, bu memleket parselleniyor ve yağmalanıyordu aslında. 

         Gözler görmüyor, kulaklar duymuyordu, ülke insanının yarısı sağır, dilsiz, kör ve şaşkınları oynuyordu. Sanki algılarını yitirmişler, bütün olup biten karşısında kılını kıpırdatmıyorlardı. Düşman durmuyordu elbette, onlarda kendi fıtratlarında var olan kalleş pusuları kurgulama peşindeydiler.

         Bizler Türk milletinin evlatları olarak bu vatanı yeniden ayağa kaldırırız bu ülkeyi elbette. Şehadet bizim gülümseyerek gittiğimiz yolumuzdur. Bu vatan uğrunda yiğitçe ölmesini de biliriz. Yalandan yere kefen giyenlerden olmadık, olmayız. Bizler bu ülkenin fakir halkı olarak gerektiğinde başımızı da taşın altına koyarız kimse merak etmesin. 
         Peki ya siyasiler, onlara ne diyeceğiz peki? Seçimlerden sonra mırın kırın ederek, nazlanarak hükümet kurmayıp ülkeyi yangın yerine çevirenlere çanak tuttular ve hala utanmadan makam mevki devşirerek ülkeyi getirdikleri nokta ortada iken hala inat ederek iç savaş naraları ile oy hesapları yapıyorlar.

        Allah aşkına hepiniz çekip gidin ve ülkenin gündeminden düşün. Bırakın bu millet gereğini yapsın, yaralarını sarsın. Muhtaç olduğu kudret bu milletin asil kanında mevcut olup seve seve, vatan düşmesin, bayrak inmesin diye canlarını verirler. 
         Barıştan ümidimizi kesmeyelim, 25 milyona yaklaşan nüfusu ile Kürt insanlarımız ile ayrışma ve bölüşme şansımız yok. Bazı cenahlar bu kadar insanı öldürmeyi göze almışlar belli ki, fakat şu unutulmamalıdır ki bu iki kardeş halk, aradaki fitne ve fesat simsarları temizlendiğinde oy ve rant baronları ortadan kalktığında yine omuz omuza yaşayacaklar, birbirlerinden kız alıp verecekler, yine birlikte halay çekeceklerdir. Sevgi ve saygılarımla…