Adını kendi koyamayan, kaderini kendi belirleyemeyen Tüm insanların arasında, Sağlıklı insanlara göre dizayn edilen bir ülkede, Eğitim almamış, Tedavi olamamış, geleceği hakkında verilen kararlarda hiç bir fikri sorulmamış insanlarım var benim. 

İş bulamadığı için evine ekmek götüremeyen ve anne babasından harçlık istemek zorunda kalan, çocuklarına harçlık verememenin üzüntüsü ile ağlayan kardeşlerim var benim. 

3 ayda bir aldığı engelli maaşı ile hem ev kirası vermek zorunda olup ta yine aynı parayla geçinmeye çalışan insanlarım var. 

Önce onların Dünya Engelliler Günü nü kutlamak istiyorum. 

Maddi imkanı olmadığı için, tekerlekli sandalye alamayan, akülü araba bulamayan, ortez-protez tedarik edemeyen, bu nedenle de özgürlüğünden uzak, sosyal hayata mesafeli kardeşlerim var. Eğitim görememiş ve neyin ne olduğunu idrak edemeyecek kadar cahil insanlarım var. Onların da Günlerini kutluyorum. 

Yarın birileri çıkacak kürsüye ve diyecekler ki biz Engellilere şunu yaptık bunu yaptıkdiyerel lütuf dağıtacak. 

Artık azınlık durumda kalan, 3 ayda bir maaş alan ve bakım maaşları bağlanan herkes bu lutfun karşılığını fazlasıyla verdi. 

Engelliler yine kendi başlarının dertleriyle uğraşmaya devam edecekler. Lütfen bu insanlara iş verin, balık tutmayı öğretin ki kendi istedikleri zaman balık tutabilsinler